Oma’s huisje

OMA’S HUIS. Vanmiddag hebben we een bezoek gebracht aan ons sponsor huisje. Dit huisje is van een oma die haar 2 kleinkinderen (van haar zoon) opvoed. Nu heeft ze eindelijk een thuis, een plek die van haar is, waar ze altijd kan blijven!!! Na een enerverende tocht (we kwamen vast te zitten in een plas) kwamen we aan. In het huisje. Oma stond al buiten en ook kleindochter Ruth was thuis. Martin (kleinzoon) die op school zit was net klaar met zijn te tentamen en was met pastor George meegereden. Het huisjes zag er precies zo uit als op de foto’s. De tuin rondom werd door oma keurig bijgehouden en hier verbouwd ze zoete aardappels en mais. Nadat iedereen zich voorgesteld had nodigden zo ons uit om het huis ook van binnen te bezichtigen. Maar .... binnen stond niets!!!! Dit raakte me enorm! Op de vloer lagen 2 opengesneden rijstzakken als vloerkleed verder stond er een een bankje met een kleedje erover (voor ons als zitplaats) en dat was het. Dit is zo een schril contrast met alle luxe die wij als Nederlanders allemaal in ons huis hebben. We hadden wel wat meegenomen maar dat was niet wat hier echt nodig. Oma vertelde dat ze zo blij was een plek te hebben waar ze nooit meer weggestuurd kon worden. Dat haar kleinkinderen na haar dood een eigen plek hebben. Hoeveel leed en zorgen moet zij hebben gehad toen ze van plek naar plek trok met haar kleinkinderen. Het was een emotioneel gebeuren dat er aardig in hakte. Terug in de auto hadden we zoiets van deze oma en haar kleinkinderen moeten we verder helpen, heel praktisch met matrassen en keukengerei. Reina reageerde heel direct laten we ons geld tellen en en inkopen doen. Zo stonden we een kwartiertje later in een matrassen winkel! Reina is een goede zakenvrouw die een goede prijs weet te bedingen. Na één en ander ingeslagen te hebben ( teiltje thermoskan borden etc) hebben we nog 10 kg rijst meegenomen). Martin de kleinzoon was mee en kon heel goed aangeven wat zijn oma nodig had! Toen we weer bij het huisje aankwamen zat oma buiten te koken en keek heel verbaasd dat we er alweer waren. Je had haar reactie moeten zien toen ze doorhad waarom we weer terug kwamen. Een spontane actie die zoveel voor het gezin kan beteken. En Martin, wat een ongelofelijk lieve jongen die alleen maar spullen voor zijn oma en zus uitzocht. Niets voor zichzelf!! Daarom vonden we dat hij voor zichzelf nieuwe kleren moest kopen. Wat een speciale dag!! Speciaal was ook dat Andrew de fotograaf steeds bij ons is gebleven om deze speciale momenten vast te leggen. Op de terugweg zijn we nog even gestopt bij een huisje waarvan Reina de bewoonster even gedag gedag ging zeggen. Komt ze terug met een kip. Wat een bijzondere dag!!!